... και μιά διαφορετική πρόταση για την καταπολέμηση του πληθωρισμού λόγω αισχροκέρδειας

Δεν είμαι οικονομολόγος αλλά έχω διαβάσει πως ένα σοβαρό, ίσως το σοβαρότερο, κομμάτι του πληθωρισμού οφείλεται στην αισχροκέρδεια. Ειδικά στην Ελλάδα όπου η αυτορρύθμιση των τιμών στην ελεύθερη αγορά μέσω του ανταγωνισμού είναι «δήθεν», όπως τα περισσότερα στη χώρα μας είναι «δήθεν»...
Όλοι έχουμε καταλάβει τί γίνεται π.χ. με το γάλα, που το πίνουμε πληρώνοντας 50% (τουλάχιστον) ακριβότερα από τους λοιπούς ευρωπαίους.
Κι αυτοί ναι μεν 4-5 βιομήχανοι είναι και εύκολα φτιάχνουν "καρτέλ"... Για ιδέστε όμως τί γίνεται με τους περιπτεράδες που τα, αδιατίμητα, χαρτάκια για στριφτό τσιγάρο τα πουλάνε όλοι 50 λεπτά ένώ τα αγοράζουν 17 (έχω δεί τιμολόγιο). Με υπολογισμό και του ΦΠΑ, μιλάμε για μιά υπερτίμηση (mark-up) 250%. Αν αυτό δεν είναι αισχροκέρδεια του ..."καρτέλ" των περιπτερούχων, τότε οι λέξεις έχουν χάσει τη σημασία τους.

Η πρότασή μου είναι απλή και απολύτως δίκαιη για όλους, θα έχει δέ, κατά την γνώμη μου, ευεργετικότατη επίδραση και πάνω στον πληθωρισμό:
Η κλίμακα της φορολογίας στους παραγωγούς, βιομηχάνους, εμπόρους να διαμορφωθεί όχι με βάση τα «καθαρά» κέρδη, όπως σήμερα, αλλά με βάση το σταθμισμένο μέσο ποσοστό κέρδους τους, σε γεωμετρική πρόοδο.
Σήμερα με την τόσο μεγάλη εξέλιξη των ηλεκτρονικών υπολογιστών δεν νομίζω ότι παρουσιάζει κάποια ιδιαίτερη δυσκολία κάτι τέτοιο.
Απλά: Κερδίζεις 30% πληρώνεις 10, κερδίζεις 90% πληρώνεις όχι 30 αλλά 60 (ας πούμε), κερδίζεις 180% πληρώνεις όχι 120 αλλά αλλά 240.

Το νόημα είναι ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ τον έμπορο η αισχροκέρδεια, αφού στην ουσία θα επιστρέφει στο κράτος ως φόρο το παραγόμενο υπερκέρδος.

Ας τό σκεφτούν οι ιθύνοντες.