Πάντα ήταν χρήσιμη συμβουλή... Τώρα έγινε αδήριτη ανάγκη!

«Άμα σέ τρώει η πλάτη, κοίτα να βρείς τρόπο να ξυστείς μόνος σου!
Διότι, αν σέ ξύσει άλλος... ή θα σέ ξύσει αλλού ή θα σέ γρατσουνίσει...»

9/6/09

Εικοσιεννέα κατασκευαστές πλυντηρίων εγκεφάλου συνιστούν... δημοσκοπήσεις!

Οι δημοσκοπήσεις πρέπει να είναι πολύ αρχαία εφεύρεση, δεν τις "εφεύρε" ο Gallup. Μου φαίνεται ότι πρέπει να έχουν ζωή, όση και η ανθρωπότητα. Τουλάχιστον από τη "στιγμή" της ανθρωπότητας που έπαψε να εφαρμόζεται η άμεση δημοκρατία, όταν οι ομαδοποιήσεις έγιναν πολυάνθρωπες και οι όποιοι αρχηγοί αποξενώθηκαν από την "πλέμπα".
Ντύνονταν τότε με άλλα ρούχα, φτωχικά, και ανακατεύονταν με το πλήθος για να μάθουν ποιά γνώμη έχουν οι πολλοί για το πρόσωπό τους και για όσα αποφασίζονταν «πριν απ' αυτούς, γι' αυτούς».
Κάποια τέτοια περιστατικά είναι και ιστορικά καταγραμμένα. Το σίγουρο είναι πάντως πως, αν δεν κατέβαιναν οι ίδιοι οι αφεντάδες στην Αγορά{*}, έστελναν κάθε τόσο κάποιους εμπίστους τους να μάθουν τη γνώμη του κόσμου. Οι σώφρονες αφεντάδες βέβαια...
Ο George Gallup απλώς συστηματοποίησε τις έρευνες γνώμης και συνέδεσε οριστικά το όνομά του με το "προϊόν"{**}, όταν πρόβλεψε σωστά την νίκη του Τρούμαν στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 1948.
Οι έρευνες Αγοράς είναι καθιερωμένη πρακτική πλέον για κάθε επιχειρηματία. Κανένας δεν τολμά {ή δεν πρέπει...} να ξεκινήσει μιά επιχειρηματική δραστηριότητα χωρίς να ερευνήσει την Αγορά του.
Και ...καφενεδάκι να θελήσει ν' ανοίξει κανείς, θα δεί πρώτα πόσα άλλα υπάρχουν στη γειτονιά, τί σερβίρουν, σε ποιές τιμές κλπ.

Στην πολιτική είναι επίσης καθιερωμένες οι έρευνες Αγοράς. Μόνο που για λόγους ...κομψότητας {ή φενακισμού} τις ονομάζουν "δημοσκοπήσεις".
Όμως όταν βλέπουν τον πολίτη ως πελάτη, εξ ού και ο γνωστός όρος "πελατειακό σύστημα", καλό είναι εμείς να χρησιμοποιούμε τον όρο που αποδίδει σωστότερα την πραγματικότητα: Έρευνα Αγοράς Ψήφων.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΓΝΩΜΗΣ
ΣΤΗΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗΣ ΨΗΦΟΥ

Για τα συνήθη προιόντα, μετά την έρευνα Αγοράς {των προτιμήσεων των πελατών δηλαδή αλλά και της απαρέσκειάς τους} τα αποτελέσματα της οποίας ΔΕΝ ανακοινώνονται φυσικά, για λόγους ανταγωνισμού, ακολουθούν:
1. Τυχόν τροποποιήσεις της εμφάνισης ή/και των ιδιοτήτων του προϊόντος για να γίνει πιό ελκυστικό.
2. Διαφήμιση αυτών ακριβώς των ιδιοτήτων {και ...κουκούλωμα τυχόν άλλων μη αρεστών}.
Στην Αγορά των Ψήφων όμως γίνονται σίγουρα αυτά αλλά γρήγορα διαπιστώθηκε ότι μπορεί η ΙΔΙΑ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ της έρευνας να αποτελέσει εργαλείο προσέλκυσης κάποιων ψήφων.
Οι έρευνες γνώμης δηλαδή στην Πολιτική φάνηκε ότι από έρευνα ακτινοβολίας του πολιτικού "εμπορεύματος", μπορεί να χρησιμοποιηθούν οι ίδιες ως εμπόρευμα για να ...πουληθούν σε όσους -ή ένα μέρος τους τουλάχιστον- δεν έχουν διαμορφωμένη πολιτική άποψη αλλά θέλουν, δίκην "οπαδών", να είναι με τον νικητή.
Η νοοτροπία αυτή δεν είναι τυχαία, δεν είναι κάποιου είδους "παραξενιά" μερικών. Είναι το παραπροϊόν της αυταρχικής διοίκησης της κοινωνίας, έστω κι αν κάποια συστήματα ονομάζονται για ευφημισμό "δημοκρατικά": Ο πολίτης, νοιώθοντας νικημένος, καθημαγμένος από την εκμετάλλευση, από τις κάθε λογής αυθαιρεσίες της διοίκησης και την "πονηριά" του συστήματος να ΜΗΝ ΚΡΥΒΕΙ αυτό το πρόσωπό του αλλά τουναντίον να το ΕΠΙΔΕΙΚΝΥΕΙ, ζητάει ένα καταφύγιο. Να ενταχθεί κάπου που να νοιώσει, έστω για λίγο, ΝΙΚΗΤΗΣ κι αυτός.
Έτσι εξηγείται το "οπαδικό φαινόμενο" με τις -δήθεν αθλητικές- ομάδες... και δεν είναι τωρινό φαινόμενο... Στο Βυζάντιο είχαμε τους αλληλοσφαζόμενους "Πράσινους" και "Βένετους"{***}, οπαδούς αντίστοιχων αρματοδρόμων... Αλλά και τη «Στάση του Νίκα»!!!

Νίκα ομάδα μου, κόμμα μου, να νοιώσω ότι νικάω κι εγώ λίγο...

Στην κοινωνία λοιπόν της "ελεύθερης" Αγοράς, όπου τα πάντα αγοράζονται και πωλούνται, προϊόντα, χέρια, πόδια, κορμιά, μυαλά, όπου τα πάντα είναι εμπόρευμα και, προς χάριν του δήθεν ανταγωνισμού, κανένα μέσον επικράτησης, επιτυχίας πωλήσεων ή "πωλήσεων" δεν απαγορεύεται, γιατί οι πολιτικές δημοσκοπήσεις δεν θα πωλούνταν και αγοράζονταν;;;
Γιατί να μην χρησιμοποιούνται για αγορά ψήφων;;;
Γιατί να μην είναι το εργαλείο προσέλκυσης, των «δεν γνωρίζω/δεν απαντώ» αλλά και άλλων..., πολιτών-ψηφοφόρων;;;
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΩΣΤΕ Η ΒΑΣΙΚΗ ΤΟΥΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ-ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ κι όχι η δήθεν ενημέρωση του λαού...
Ποιά χρησιμότητα έχει για μένα, για σένα, που έχουμε αποφασίσει τί θα ψηφίσουμε ανάλογα με τα πεπραγμένα ή/και τα υπεσχημένα των κομμάτων, το να ξέρουμε την "πρόθεση ψήφου" γενικά;;;
Στα κόμματα χρειάζεται αυτό. Για να δούνε αν είναι στραβός ο γιαλός ή αν αρμενίζουν στραβά...
Κανένας άλλος λόγος δεν υπάρχει ΝΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΟΝΤΑΙ οι δημοσκοπήσεις εκτός από το να επηρεάσουν κάποιους ψηφοφόρους.
Και για τον σκοπό αυτό βέβαια γίνονται κατά τις επιθυμίες του "αγοραστή" πολιτικού, που τις παραγγέλλει.
Αυτό δεν το γράφω ως κατηγορία κατά των εταιρειών δημοσκοπήσεων. Αφού εμπόρευμα είναι οι πολιτικές δημοσκοπήσεις στην κοινωνία της "ελεύθερης" Αγοράς, είναι επόμενο να φτιάχνονται όπως αρέσει στον πελάτη!

Στην Ελλάδα, κατά την παλιά καλή συνήθειά μας, το παρακάναμε και σ' αυτόν τον τομέα. Ιδρύθηκαν τα τελευταία χρόνια πάμπολλες επιχειρήσεις δημοσκοπήσεων. Δεν έχω στατιστικά στοιχεία, από ό,τι όμως έχω αντιληφθεί, μάλλον χτυπάμε "πρωτιά", στην Ευρώπη τουλάχιστον.
Κάθε κόμμα, κάθε μεγάλη επιχείρηση ΜΜΕ {Μέσων Μαλάκυνσης Εγκεφάλου, να μην ξεχνιώμαστε...} έχει, κρυφά ή φανερά, και τη δικιά της εταιρεία δημοσκοπήσεων. ΚΑΙ για να μαθαίνει τί νομίζουν οι πολίτες για διάφορα θέματα, πράγμα καθόλου κακό, {αυτών των δημοσκοπήσεων δεν ανακοινώνονται τα αποτελέσματα...} αλλά ΚΑΙ για να ανακοινώνει κάποια ΦΤΙΑΧΤΑ αποτελέσματα, πραγματικών ή φανταστικών δημοσκοπήσεων, για να χρησιμεύσουν στον εντολοδότη ως εργαλείο ποδηγέτησης των πολιτών.
Κατ' εξαίρεση, ίσως να υπάρχουν και μερικές ανεξάρτητες εταιρείες...
Ως εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.

-------
{*} Γράφω το Αγορά με κεφαλαίο "Α" εννοώντας το «Market» και με μικρό "α" εννοώντας το «purchase».
{**} Αυτό θεωρείται μεγάλη επιτυχία στην Aγορά: Να καθιερώσεις τη "μάρκα" ως όνομα του προϊόντος. Πετρογκάζ για το υγραέριο, Μπίκ για τα στυλό διαρκείας, Βιτάμ για το βούτυρο, Κολυνός για την οδοντόπαστα παλιότερα.
{***] Γαλάζιους δηλαδή... Σάς θυμίζει κάτι αυτό το «δίπολο», Πράσινοι-Γαλάζιοι, ηλικίας 1500 χρόνων;;;
Η πλάκα πάντως είναι ότι και τότε, το 530 μ.Χ., επί Ιουστινιανού, εκτός από τους Πράσινους και Βένετους οπαδούς των αντίστοιχων ομάδων αρματοδρόμων, υπήρχαν και οι Ρούσσοι {Κόκκινοι} και οι Λευκοί οπαδοί άλλων ομάδων... Που όμως δεν ήταν πολλοί αυτοί...
Κάποιον που είπε ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα, τον θυμάστε;;;