Live now! pay later...

Ζήσε τώρα! πλήρωσε αργότερα...
Αυτή ήταν το "σλόγκαν" αφίσσας και τηλεοπτικής διαφήμισης μιάς πιστωτικής κάρτας στην Αγγλία πριν κάπου 40 χρόνια. Και ήταν "πλαισιωμένο" στο πρώτο σκέλος με ονειρικά τοπία κι ένα αγκαλιασμένο ζευγάρι και στο δεύτερο με ..."μούχλα" θανατερή, που προκαλούσε άλλους συνειρμούς.
Δεν ...επιβίωσε όμως για πολύ. Ξεσηκώθηκε η "Ένωση Καταναλωτών" και πίεσε τον αρμόδιο υπουργό με επιχειρήματα πως υπονοούσε ότι:
1. Μόνον οι διακοπές είναι «ζωή».
2. Πρέπει να πληρώσεις για να ζείς.
Πιέστηκε από το υπουργείο η εταιρεία κι αναγκάστηκε να αποσύρει το "σλόγκαν", που αρχικά είχε φανεί ότι «πιάνει», από την διαφημιστική της καμπάνια.

Αυτό το περιστατικό μού ήρθε στο μυαλό ακούγοντας κάποια κυβερνητική κυρία, την Λούκα νομίζω, να αναφέρει ότι στην Ελλάδα το συνολικό ύψος των προσωπικών δανείων {αυτών με το ληστρικό επιτόκιο...} το 2001 ήταν κάπου 21 δισεκατομμύρια ευρά και το 2008 είχε φτάσει τα 117!!!
«Φυσικό και επόμενο» θα σκεφτεί κανείς με την φοβερή και τρομερή πλύση εγκεφάλου που μάς έκαναν οι τράπεζες, με διαφημίσεις αλλά και «άλλα»{*} μέσα.
Και κέρδισαν βέβαια τεράστια ποσά από τη στυγνή εκμετάλλευση ατόμων και νοικοκυριών, την αφαίμαξή τους, την υπερχρέωσή τους.

2001 έως 2008... Μήπως τυχόν θυμάστε ποιοί μάς κυβέρνησαν αυτά τα χρόνια, να μού τό πείτε και μένα;
- - - - - - - - - - -
{*} Ξεκαρδιστική είναι η περίπτωση του μανάβη στη Θεσσαλονίκη, που έλαβε στο μαγαζί του ταχυδρομικά μιά πιστωτική κάρτα, αλλά και μιά επιστολή που τού έλεγε ότι, αν δεν θέλει την κάρτα, πρέπει να πάει στην Τράπεζα ...τάδε και να τήν επιστρέψει, αλλοιώς θα χρεωνόταν την προμήθεια!
Θύμωσε -και μπράβο του!- πήρε ένα τσουβάλι με 20 κιλά πατάτες και τό άφησε πάνω στο γραφείο του διευθυντή της τράπεζας με ένα σημείωμα πως, αν δεν ήθελε τις πατάτες, έπρεπε να τού τίς επιστρέψει στο μαγαζί του αλλοιώς θα τίς χρεωνόταν!
Πρα-γμα-τι-κό γεγονός! Ωραιότατος ο μανάβης.