ΔΕΝ έχει "τα λεφτά μέσα του" πάντα...

Είναι παρατηρημένο πως ό,τι έχουμε αγοράσει ΑΚΡΙΒΑ τό παινεύουμε.
Αυτό είναι φυσιολογικό: Έχοντας αγωνιστεί για να συγκεντρώσουμε το αντίτιμό του, θα μάς ήταν πολύ δυσάρεστο να δεχτούμε ότι δεν κάναμε την καλλίτερη δυνατή επιλογή.
Αυτό είναι πολύ φανερό ειδικά με τα αυτοκίνητα. Προσωπικά δεν έχω ακούσει κανέναν να κατηγοράει στο σύνολο το αυτοκίνητό του, οποιασδήποτε μάρκας και αν είναι.
Μπορεί να γκρινιάζουν κάποτε για ωρισμένα του μειονεκτήματα, αλλά ποτέ δεν θα τό κακολογήσουν στο σύνολο.
Εκτός κι αν έχουν μαζέψει λεφτά για να πάρουν άλλο άλλης μάρκας. Ή της ίδιας αλλά καλλίτερο...

Την ψυχολογία αυτή τήν έχουν προφανώς διαπιστώσει και οι βιομηχανίες που παράγουν τα διάφορα «είδη διαρκείας» όπως λέγονται. Αυτοκίνητα, οικιακές συσκευές, έπιπλα κλπ.
Και το αποτέλεσμα βέβαια είναι να ανεβάζουν τις τιμές, ποντάροντας στην "λαϊκή σοφία" «έχει τα λεφτά μέσα του». "Σοφία" όμως που είναι πολλές φορές, πάρα πολλές στην εποχή μας..., λαθεμένη.

Ο καθορισμός υψηλών τιμών σ' αυτά τα είδη έχει κι άλλο ένα πλεονέκτημα. Αν δεν "περπατήσει" το συγκεκριμένο μοντέλο στην αγορά, τότε βάζουν σε ενέργεια το σύστημα των εκπτώσεων, των προσφορών ...εκ του ασφαλούς: Όσο κι αν κατεβάσουν την τιμή, δεν θα πέσουν κάτω από το κόστος, εφόσον αρχικά τήν είχαν καθορίσει πολύ μεγάλη!

Το όλο "σκηνικό" συμπληρώνεται με διαφημίσεις «prestige», που δεν διαφημίζουν κάποιο συγκεκριμένο προϊόν αλλά έχουν στόχο να εξυψώσουν το «κύρος» της εταιρείας.
Ποντάρουν πολύ σ' αυτό για να "πασσάρουν" ακόμα και χαμηλής ποιότητας προϊόντα, γιατί ξέρουν ότι ο μέσος καταναλωτής δεν έχει δυνατότητα ελέγχου και σύγκρισης, ειδικά όταν πρόκειται για προϊόντα σύνθετα, πολύπλοκα, τεχνικά εξελιγμένα.
Χαρακτηριστικό αυτής της τεχνικής πωλήσεων είναι το "σλόγκαν": «Αυτήν ξέρετε, αυτήν εμπιστεύεστε»! και όλα τα παρόμοια και παραπλήσια.
Δεν έχουν λοιπόν πάντα μέσα τους τα λεφτά...
Πάψτε να τό χρησιμοποιείτε ως κριτήριο. Είναι ένα από τα "κόλπα" τους.